ฐานข้อมูลผลงานวิจัยดีเด่นและนักวิจัยดีเด่น

1. หัวหน้าโครงการวิจัย
1) สำราญ ขันสำโรง. “ล้านนา, คติความเชื่อ และกระบวนการสร้างความรู้แบบสหวิทยาการ ของนักวิชาการตะวันตก”,สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์ มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. แหล่งทุนสถาบันวิจัยพุทธศาสตร์ มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย พ.ศ. 2560
2) สำราญ ขันสำโรง, ฐาวรี ขันสำโรง. “บทบาทและการมีส่วนร่วมในการส่งเสริมสุขภาพตามกฎบัตรออตตาวา ชาเตอร์ ของพระภิกษุและสามเณรที่พำนักวัดพัฒนาตัวอย่างในจังหวัดเชียงใหม่”,แหล่งทุน มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น พ.ศ.2561
3) สำราญ ขันสำโรง, ฐาวรี ขันสำโรง. “ผลของพุทธนวัตกรรมต่อสัญญาณคลื่นสมองในพระภิกษุจังหวัดเชียงใหม่”. แหล่งทุน มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น พ.ศ.2562

2. ผู้ร่วมโครงการวิจัย
1) ดร.เดชา ตาละนึก, ผศ.ดร.สำราญ ขันสำโรง, , ผศ.ดร.วิสุทธิชัย ไชยสิทธิ์, นายปั่น อะทะเทพ, พระทิพย์พนากรณ์ ชยาภินนฺโท. (2561). “การพัฒนาสื่อการเรียนรู้ด้วยตนเองเพื่อพัฒนาทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษสำหรับผู้ประกอบธุรกิจท่องเที่ยวในชุมชน กรณีศึกษา อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่”. แหล่งทุนสถาบันวิจัยพุทธศาสตร์ มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย พ.ศ. 2561

1. บทความวิชาการฐาน TCI
1) สำราญ ขันสำโรง. (2561). “ล้านนา, คติความเชื่อ และกระบวนการสร้างความรู้แบบสหวิทยาการ ของนักวิชาการตะวันตก”, Journal of Buddhist Studies. ปีที่ 9 ฉบับที่ 1 (มกราคม – มิถุนายน): 124-136.
2) สำราญ ขันสำโรง, ฐาวรี ขันสำโรง. (2562). “บทบาทและการมีส่วนร่วมในการส่งเสริมสุขภาพตามกฎบัตรออตตาวา ชาเตอร์ ของพระภิกษุและสามเณรที่พำนักวัดพัฒนาตัวอย่างในจังหวัดเชียงใหม่”, Journal of Buddhist Studies. ปีที่ 10 ฉบับที่ 1 (มกราคม – มิถุนายน): 35-51.
3) สำราญ ขันสำโรง, ฐาวรี ขันสำโรง. (2563). “ผลของพุทธนวัตกรรมต่อสัญญาณคลื่นสมองในพระภิกษุจังหวัดเชียงใหม่”, Journal of Buddhist Studies. ปีที่ 11 ฉบับที่ 1 (มกราคม – มิถุนายน): 181-197.
4) ผศ.ดร.สำราญ ขันสำโรง, ผศ.ดร.วิสุทธิชัย ไชยสิทธิ์, ดร.เดชา ตาละนึก, พระครูใบฎีกาทิพย์พนากณ์ ชยาภินนฺโท, อาจารย์ปั่น อะทะเทพ. (2563). “การพัฒนาสื่อการเรียนรู้ด้วยตนเองเพื่อพัฒนาทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษสำหรับผู้ประกอบธุรกิจท่องเที่ยวในชุมชน กรณีศึกษา อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่”, วารสารแสงโคมคำ. ปีที่ 5 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม – ธันวาคม): 294-312.
5) ผศ.ดร.สำราญ ขันสำโรง, ผศ.ดร.วิสุทธิชัย ไชยสิทธิ์, พระทิพย์พนากรณ์ ชยาภินนฺโท. (2561). “การพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษของพระภิกษุสามเณรในวัดที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวอําเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่”, วารสารวิจัยราชภัฎเชียงใหม่. ประจำปีที่ 19 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม-ธันวาคม): 101-112.
6) Samran Khansamrong. (2019). “Thai Buddhist Monastic Schools and Universities”, Education about Asia. Volume 24 No. 1 spring: 37-41.
หนังสือ
7) สำราญ ขันสำโรง. (2561). การแปลงานเฉพาะด้านพุทธศาสนาศิลปะและวัฒนธรรม. เชียงใหม่: สำนักพิมพ์ณัฐพลการพิมพ์, 189 หน้า.